Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Λευκοφόροι την διάνοιαν


Πολλά έχουν γραφεί για τον "κόσμο" του Παπαδιαμάντη, τον πληθυσμό που απαρτίζει το σύνολο έργο του. Το βέβαιον είναι, ότι αν και μακριά από ιδανικούς ή εξιδανικευμένους χαρακτήρες, τα πρόσωπα των διηγημάτων του παρόντος τομιδίου, αποτελούν τον κόσμο με την αρχαιοελληνική και την βιβλική έννοια του όρου, το στολίδι της κοινότητας μέσα στην οποία ζουν. Ο βίος τους βέβαια, πιο πολύ ομοιάζει με "γύρη ανθέων μυστική", καθώς κανένα από τα πρόσωπα που τους περιβάλλουν, δεν αναγνωρίζει, το άρωμα που αναδίδουν, όντες εν ζωή. Η ευωδία που μαρτυρά και σημαίνει τον τόπο της επί γης υπάρξεώς του, γίνεται αντιληπτή με τις αισθήσεις, μόνο όταν εκείνοι βρίσκονται πλέον δικαιωμένοι και τελειωμένοι.

Οι περιπέτειες της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων


"Έριξα την ηρωίδα μου στην κουνελότρυπα χωρίς να έχω ιδέα για το τί πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια", έγραφε ο Lewis Carroll, περιγράφοντας πώς επινόησε την Αλίκη ένα "χρυσαφένιο δειλινό" του 1862 για να διασκεδάσει τη μικρή του φίλη Αλίκη Λίντελ. Οι ονειρικοί κόσμοι της Χώρας των Θαυμάτων βρίθουν από παραδοξολογήματα. Πίσω, όμως, από το χιούμορ και το σπινθηροβόλο παιχνίδισμα των λέξεων κρύβεται η σπαρακτική νοσταλγία για τον χαμένο κόσμο της παιδικής ηλικίας. Στην νέα αυτή έκδοση, το αυθεντικό και χωρίς περικοπές κείμενο συνδυάζεται με τα πρωτότυπα σχέδια του διάσημου βικτοριανού καλλιτέχνη σερ John Tenniel, τα οποία είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένα με το κείμενο, καθώς αποκαλύπτουν το όραμα που είχε ο Carroll για τη Χώρα των Θαυμάτων και δίνουν στον αναγνώστη τη δυνατότητα να βιώσει ολοκληρωμένα την αισθητηριακή περιπέτεια της Αλίκης.

Ένας Άγγλος στην αυλή του Τσάρου


Μέσα από την υγρασία ενός λονδρέζικου πρωινού ξεπροβάλλει ένας ηλικιωμένος, γενειοφόρος άντρας με φθαρμένο ράσο. Στο δεξί του χέρι κρατάει ένα μπαστούνι, και στο αριστερό μια κουρελιασμένη μαύρη τσάντα. Το όνομά του είναι πατήρ Νικόλαος Γκιμπς. Εγκάρδιος και προσηνής, αν και αρκετά εσωστρεφής, σπάνια μιλάει για το απίστευτο ταξίδι του που τον έφερε από τις τιμημένες αίθουσες του Κολεγίου St. John του Καίμπριτζ στην αυλή του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας, Νικολάου Β΄. Ως ένας από τους τρείς κατ’ οίκον διδάσκαλους της αυτοκρατορικής οικογένειας, είχε αποκτήσει πρόσβαση στα ενδότερά της. Αρχικά ως δάσκαλος, αλλά στη συνέχεια ως καλός και έμπιστος φίλος, πορεύτηκε μαζί τους στις σκοτεινές μέρες της εξορίας τους, μέχρι και την τραγική δολοφονία τους από τους Μπολσεβίκους. Τα δέκα αυτά χρόνια θα άλλαζαν για πάντα τη ζωή του, και θα τον οδηγούσαν τελικά πίσω στη Μεγάλη Βρετανία, όπου θα αφιερωνόταν για το υπόλοιπο της ζωής του στην πίστη που είχε ανακαλύψει στην αυλή του Τσάρου.
Επικεντρώνοντας την έρευνά της σε πραγματικές επιστολές και ντοκουμέντα προερχόμενα από τις συλλογές του Γκιμπς και σε πολυάριθμες προσωπικές συνεντεύξεις με τον αποθανόντα Τζορτζ Γκιμπς, θετό γιο του πατρός Νικολάου, καθώς και με άλλους γνωστούς και φίλους του, η συγγραφέας έχει προσεκτικά στοιχειοθετήσει την συναρπαστική ιστορία του ταξιδιού που οδήγησε τον Γκιμπς από την Αγγλία στη Ρωσία, και διαμέσου της Σιβηρίας, της Κίνας, των Φιλιππίνων και της Ιερουσαλήμ, πίσω στην Αγγλία. Η Benagh αξιοποιεί νεοανακαλυφθέντα στοιχεία που αφορούν τη δολοφονία των μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας και παραθέτει λεπτομέρειες που ήταν άγνωστες όσο ακόμη ζούσε ο πατήρ Νικόλαος. Καταγράφει άγνωστα μέχρι σήμερα γεγονότα της ζωής του στην Αγγλία, όταν ως Ορθόδοξος ιερέας έπαιξε θεμελιώδη ρόλο στην ίδρυση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Οξφόρδη και άνοιξε το δρόμο για την ανάπτυξη της Ορθοδοξίας στη Βρετανία.

«Δάσκαλος των παιδιών της ρωσικής αυτοκρατορικής οικογένειας, σύντροφός τους στην εξορία τους, ιδρυτής της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Οξφόρδης, και πρωτοπόρος στην ανάπτυξη της Ορθοδοξίας στην Αγγλία, ο αρχιμανδρίτης Νικόλαος ενστερνίστηκε πολλούς διαφορετικούς κόσμους κατά τη διάρκεια της μακράς ζωής του. Με χαρά υποδεχόμαστε την έκδοση της προσεκτικά επιμελημένης βιογραφίας του από την κυρία Benagh. Αποτελεί έναν πολύτιμο φόρο τιμής στη μνήμη του, και θα εκτιμηθεί ευρέως.»
—Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware